1995! Waar was jij? Wat deed jij? Hoe kijk je erop terug? Geen periode als het hoogwater van 1995 is zo vormend geweest voor Waterschap Rivierenland. Het zorgen voor droge voeten. Het zit in ons DNA. Maar wat doe jij als waterschapper wanneer de dijken op breken staan of je moet evacueren? In deze serie volgen we tien collega’s die in 1995 erbij waren. Over hoe zij die periode hebben ervaren. Over wat hen voor altijd is bijgebleven. Hoe ‘1995’ het werk beïnvloedt. En wat ‘1995’ zegt over de toekomst van ons waterbeheer.

Ton Sijnen
Toen: liaison namens Polderdistrict Groot Maas en Waal
Nu: projectleider geodata

1995

Soms komen heden en verleden wel heel erg samen. Wie luistert naar het verhaal Ton Sijnen heeft bijna niet in de gaten dat dit al 25 jaar geleden is. Als een soort van liaison fungeert Ton tussen het Polderdistrict Groot Maas en Waal en het Rampen Coördinatie Centrum Nijmegen (RCC). Een voorloper van de veiligheidsregio.
Zo geschiedt het dat Ton als dertiger voor een zaal vol met brandweercommandanten en legerofficieren uitleg staat te geven over de toestand van de dijken. ‘Ik dacht dat ik een gemeenteambtenaar moest bijpraten, stond ik in ene in een zaal vol met mensen. Ik kreeg ook een vaste rol in het RCC.’
Vanuit die rol krijgt hij een kijkje in de keuken van andere organisaties. ‘Het is leuk om andere kennis op te doen en te zien hoe bijvoorbeeld het leger werkt.’

Het letterlijke hoogtepunt is de vlucht met een legerhelikopter. ‘Dat was toch wel een jongensdroom. Ik ben toen een paar keer mee geweest om de dijken te schouwen. Ik hing half uit de helikopter en heb toen allerlei mogelijke problemen op foto vastgelegd en doorgegeven. Je zag zo goed de wellen, maar ook dingen die buitendijks ronddreven.’
Na negen dagen hard werken zakt het water. ‘Het was werken, slapen, eten en dat negen dagen lang. Wat mij opviel, was dat het risico sneller naar beneden ging dan dat je zelf kan terugschakelen. Ik moest zelf over de dijk lopen om te zien dat het water ook echt was gezakt. Je zit ook echt in een adrenaline-rush.’

Gezond verstand

Ton werkte samen met de voorlopers van de veiligheidsregio. Hij ziet dat er veel is veranderd. ‘Nu is alles geprofessionaliseerd. Al ben ik wel bang dat als alles beschreven staat, men niet meer gaat nadenken. Gebruik bij hoogwater vooral je gezonde verstand. En we zijn nu veel groter. Ik denk soms wel dat we niet genoeg mensen op de been kunnen krijgen. Een mogelijkheid is om tijdens oefeningen het leger ook in te zetten als dijkwacht.’
Kortom, goed voorbereid zijn blijft ook voor de toekomst belangrijk. ‘Het kan altijd gebeuren. En je voelt je als het gebeurt heel erg nietig.’